ni Allen Rebolledo, SDSU
Ang taong hinahangaan ko ay ang aking lola Lolita. Siya ang nagpalaki sa akin noong bata pa ako. Ang lola ko ay masipag, mabait at lagi akong inaalagaan kahit na malaki na ako. Ngayon, nagtatrabaho pa siya bilang isang caregiver pero sa mga darating na araw, sisiguraduhin kong hindi na niya kailangan pang magtrabaho. Pinalaki niya ang nanay ko nag mabuti at pinalaki din niya ako at ito ang dahilan kung bakit hinahangaan ko siya.
………. sa Maynila
Ipinanganak ako sa San Diego at noong ako ay 12 taong gulang, ang aking pamilya ay nagbakasyon sa Pilipinas. Pasko noon at iyon ang aking unang pagkakataong makarating sa Pilipinas. Wala akong ideya kung ano ang mangyayari sa pagbabakasyong ito, ngunit may kaunting alam ako mula sa mga kuwento ng aking mga magulang.
ni Monica D. Tapawan, SDSU
Ang buhay ko bilang estudyante ay simple lang, pero minsan ito ay mahirap. Tuwing umaga ako ay gumigising nang maaga para pumasok sa eskuwela. Dahil nakatira ako sa National City, ang biyahe patungong SDSU ay masyadong matagal at mahal pa ngayon ng gasolina. Pagdating ko sa eskuwela, diretso agad ako sa mga klase ko. Gusto ko talagang mag-aral dahil alam kong ito ay para sa aking magandang kinabukasan at ito ay importante para sa akin kung gusto kong umasenso.
ni David S. Alonzo, SDSU
Ang buhay ng estudyante ay maaaring maging mahirap. Para sa iba, ito ay madali dahil kailangan lamang nilang mag-aral at dapat pagtuunan ng sapat na oras ang iba’t ibang mga gawain sa eskuwela, sa trabaho o sa bahay man dahil nga sa SDSU maraming estudyante ang nagtatrabaho at nag-aaral nang sabay tulad ko. Ang pagtatrabaho at pag-aaral nang sabay ay mahirap dahil nga kadalasan ay hindi nagkakaroon ng sapat na oras at kung ano ang dapat unahin.
UCLA Liwanag at Dilim 2012 