Samahang Pilipino Cultural Night 2012. May 26th.

Ang “Samahang Pilipino Cultural Night (SPCN) ay hindi lang isang gabing pagtatanghal– ito ay pinaghandaan ng isang buong taon na ang pangunahing layunin ay ang kagalingan ng pamayanang Pilipino.  Bilang pangunahing programa ng Samahang Pilipino, isang organisasyon sa UCLA,  ang SPCN ay isang integral na paraan sa pagsusulong ng mga isyu na makabuluhan sa komunidad ng Pilipino at Pilipino-Amerikano.  Sa kakulangan ng Mga Araling Pilipino  at ng isang Sentro  sa Pag-aaral ng Pilipino sa kampus ng UCLA, sa loob ng 35 taon, ang SPCN ay nagsilbing lagusang malikhain ng Samahang Pilipino upang ipaalam sa komunidad sa kampus, sa kalakhang Los Angeles, at sa Pilipino/Pilipino-Amerikanong komunidad ang tungkol sa mga isyung ito.

SPCN 2012: Trailer

SPCN 2012: Mga Litrato

Ang mga sumusunod na litrato ay ilan lamang sa maraming litrato na kinuha ni Andrew F. Kuang para sa SPCN 2012.

SPCN 2012: Mula sa mga Tauhan ng Dula

Script

Ngayong taon, ako ay naging bahagi ng SPCN na parangal. Masaya ang eksperiyensiyang ito dahil lumabas ako sa lugar na komportable ako at napag-aralan ko ang aking sarili sa proseso. Ang SPCN na produksiyon ay masaya para sa akin dahil malapit ito sa akin, sa komunidad, at sa aking kultura. Hindi lang ako artista kundi kasali rin ako sa sayaw na Moro. Ang tema ngayong taon ay kayamanan ng ating kultura. Pinagyaman ang iba’t ibang bahagi ng pagiging Pilipino ako . Hindi lang ang mga sayaw sa iba’t ibang bahagi ng Pilipinas, kasali rin ang mga istorya na nararanasan namin bilang bahagi ng Pilipino-Amerikanong komunidad, tulad ng kahirapan sa pera at pagkonekta sa Pilipinong pagkatao. Ang SPCN ay hindi lang isang gabing palabas, ngunit isang taong trabaho, na nagbigay sa akin ng ugnayan sa kapwa ko Pilipino-Amerikano para maipakita ang ating kultura.

SPCN 2012: Reaksyon

Ang tema ngayong taon ay “Kayamanan,” na ang salin sa Ingles ay “Treasure.” Ang mga tauhan ay dumanas ng mga paghamon sa kanilang paglalakbay na nagbigay-daan sa kanilang tunay na pag-isipan ang kayamanan ng buhay. Si Jonathan, isang Amerikanong ipinanganak na Pilipino, ay hindi nasasabik sa kanyang pagbabakasyon sa tag-init sa Pilipinas dahil sa kanyang palagay ang mga Pilipino ay walang anumang kultura na kanilang sarili. Katulad niya, si Gina naman, ipinanganak sa Pilipinas, ay ayaw magbakasyon sa tag-init sa Amerika, isang lugar na ipinagpapalagay niyang tinatahanan lamang ng mga laki sa layaw na mga indibidwal. Sa kanilang pagbabakasyon, si Jonathan at si Gina ay makakasalamuha ng mga tao na hahamon sa kanilang mga pala-palagay at magpapatunay na ang mga paghihirap ay hindi nakasalalay sa kung saan ka nakatira.

PACN ng Cal Poly Barkada 2012: Hawak Kamay. May 4th.

ni Emilie Tumale

Isa sa aking nagustuhan sa Pilipino-American Cultural Night (PACN) ng Cal Poly Pomona Barkada na may pamagat na “Hawak Kamay” ay ang kuwento tungkol sa buhay ng isang imigranteng Pilipino.  Hindi karaniwang marinig ang mga kuwento mula sa kanilang mga pananaw dahil kakaunti lamang ang mga imigranteng Pilipino sa mga grupong Pilipino-Amerikano ng mga unibersidad tulad ng Samahang Pilipino sa UCLA.

“Ang Romansa ni Magno Rubio”—isang selebrasyon ng pagkataong-Pilipino

Larawan ng Magno Rubio, 6/8/10

Dulang sinulat ni Lonnie Carter batay sa maikling kuwento ni Carlos Bulosan
(1911-1956)
Salin at Direksyon ni Bernardo Bernardo
Produksyon ng PAE LIVE!
Sa pakikipagtulungan ng Good Shepherd Ambulance Company
Inside the Ford Amphitheater
Nobyembre 4-Disyembre 11, 2011

ni Tita Pambid

Noong a-19 ng Nobyembre, alas-8:00 ng gabi, napanood ko ang dulang “Ang Romansa ni Magno Rubio.”  Nagsimula ang dula sa pagpapakita ng mga black and white slides na naglalarawan ng pinagdaanang buhay ng mga “manong” sa Amerika kasabay ng pagsasalaysay sa Ingles ng kapanahunan ng dula—ang dekada ’30. Ito ang panahon ng tinatawag na Great Depression.  Manong ang tawag sa mga manggagawang Pilipino sa mga bukirin ng California, Oregon, Washington, at Hawaii at sa mga mangingisda at delatahan ng Alaska.  Sa panahong iyon, isang kolonya ng Amerika ang Pilipinas kung kaya malayang nakakapasok sa Amerika ang mga Pilipino nang hindi kinakailangan ng visa. Bagamat U.S. Nationals ang mga Pilipino, hindi naman sila itinuring na kapantay ng mga puti.

“Ang Romansa ni Magno Rubio”: 33rd L.A. Weekly Theater Awards

Larawan sa Fil-am ako, Ika 8 ng Mayo 2012

Nanalo ang “Romansa ni Magno Rubio” sa 33rd annual LA weekly awards para sa kategoryang Best Director at Best Choreography. Ipinagmamalaki ito sa Pilipinong komunidad dahil ito ang kauna-unahang hatol at pagkahalata ng Pilipino art. Sinulat ni Lonnie Carter ang dulang “Magno Rubio” batay sa maikling kuwento ni  Carlos Bulosan. Naganap ang seremonya noong ika-2 ng Abril, 2012 sa Hollywood, Los Angeles.

Ang Romansa ni Magno Rubio: Pagsusuri

ni Ashley Cruz

Habang naglalakad papunta sa dula, naisip ko “nako, kailangan ko nang matapos ito para sa klase ko ng Filipino para makapag-aral na ako para sa huling pagsusulit.” Akala ko magiging kapareho lang nito iyong mga dramang naknakan ng emosyon na pinapanood ng nanay ko, na hindi ako interesado dahil ayokong umiyak.  Nasorpresa ako; nagustuhan ko ang  palabas at naliwanagan ako tungkol sa buhay ng isang migranteng manggagawa sa California noong panahon ng Great Depression, at higit na ipinagmamalaki ang aking pamanang kalinangan at mga kababayan.